Τα τσιμπούρια βρίσκονται σε όλη την Πολωνία και είναι ενεργά από τα τέλη Φεβρουαρίου/αρχές Μαρτίου έως τα τέλη του φθινοπώρου. Βρίσκονται συνηθέστερα σε υγρά μέρη με άφθονη βλάστηση, όπως δάση, λιβάδια, υγροβιότοπους και υδάτινες περιοχές. „Περισσότερη υγρασία συσσωρεύεται στο αποσυντιθέμενο ξύλο και κάτω από το φλοιό, επιτρέποντας στα τσιμπούρια να επιβιώνουν τις ζεστές ημέρες χωρίς βροχή. Επομένως, εκτός από το μάζεμα μούρων και μανιταριών, το να κάθεσαι σε κορμούς και κούτσουρα και να συλλέγεις κλαδιά για φωτιά είναι από τις πιο επικίνδυνες συμπεριφορές που αυξάνουν την επαφή με τσιμπούρια, εξηγεί ο βιολόγος καθηγητής Jerzy Michalik. “Και γι’ αυτό οι πιο επικίνδυνες συμπεριφορές για τα τσιμπούρια είναι το να κάθεσαι σε κορμούς και κούτσουρα και να συλλέγεις κλαδιά για φωτιά.”.
Πού βρίσκονται συχνότερα τα τσιμπούρια στο δάσος;
Στα τσιμπούρια αρέσει η υγρασία, οπότε είμαστε εκτεθειμένοι σε αυτά τα αραχνοειδή, τα οποία μεταδίδουν επικίνδυνες ασθένειες, ιδίως στα φυλλοβόλα και μικτά δάση’, δήλωσε ο βιολόγος καθηγητής Jerzy Michalik σε συνέντευξή του στο PAP.
‘Τα φυλλοβόλα και μικτά δάση με πλούσια υποβλάστηση, όπου υπάρχει μεγάλη πτώση σκουπιδιών και τα φύλλα των δέντρων σκιάζουν το δάπεδο του δάσους, μειώνοντας έτσι την εξάτμιση και, κατά συνέπεια, αυξάνοντας την υγρασία, παρέχουν σίγουρα καλύτερες συνθήκες επιβίωσης για τα τσιμπούρια.Επομένως, οι διακοπές σε φυλλοβόλα και μικτά δάση αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο επαφής με τσιμπούρια σε σύγκριση με τις συστάδες κωνοφόρων’, εξηγεί ο καθηγητής Michalak.
Πού είναι πιο πιθανό να τσιμπήσουν τα τσιμπούρια;
Αν και τα τσιμπούρια είναι μικρά πλάσματα, τα δαγκώματα τους μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνα.Για να προστατευτείτε αποτελεσματικά από αυτά, να φοράτε καλυμμένα παπούτσια, μακριές κάλτσες και παντελόνια.Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά, τα οποία θα πρέπει να προστατεύονται περαιτέρω φορώντας μακρυμάνικα ρούχα και καλύμματα κεφαλής.
Prof.Michalik υπενθυμίζει ότι τα τσιμπούρια δεν περπατούν στα δέντρα και δεν πέφτουν από τα κλαδιά.Αναζητούν τους ξενιστές τους στο δάπεδο του δάσους: τα θηλυκά τσιμπούρια σκαρφαλώνουν το πολύ μέχρι το ύψος του γόνατος, ενώ οι νύμφες ζουν στα σκουπίδια και στη χαμηλή βλάστηση.
Ο ειδικός επισημαίνει ότι τα τσιμπούρια επιλέγουν διαφορετικά μέρη για να θαφτούν ανάλογα με την ηλικία του ατόμου.Περίπου το 70% των κροτώνων θάβονται στην περιοχή από τη μέση και κάτω στους ενήλικες.Οι πιο συνηθισμένες περιοχές είναι οι αστράγαλοι, οι γάμπες, οι κάμψεις των γονάτων, η βουβωνική χώρα, η κοιλιά και οι γλουτοί.Τα παιδιά, από την άλλη πλευρά, προσβάλλονται συχνότερα στις περιοχές του κεφαλιού, του λαιμού και των ώμων.
Φροντίστε πάντα να ελέγχετε αυτές τις περιοχές σχολαστικά μετά την επιστροφή από έναν περίπατο, χρησιμοποιώντας καλό φωτισμό και γυαλιά αν χρησιμοποιείτε.Μεταξύ των κροτώνων, συχνότερα μας προσβάλλουν μικρές νύμφες που έχουν μέγεθος μικρότερο από 1,5 χιλιοστόμετρο.Τα ενήλικα θηλυκά είναι λιγότερο πολυάριθμα και εντοπίζονται ευκολότερα, καθώς φτάνουν σε μήκος τα 3,5 χιλιοστά.
Οι βιολόγοι εκτιμούν ότι τα έντονα αρωματικά έλαια: ευκάλυπτος, μέντα, λεβάντα είναι εξίσου αποτελεσματικά με τα απωθητικά στην προστασία από τα τσιμπούρια.
Θα μπορούσε κάποιος να αμφισβητήσει τη συμβουλή του βιολόγου Jerzy Michalik για τον κίνδυνο επαφής με τσιμπούρια, προτείνοντας ίσως μια διαφορετική προσέγγιση; Μήπως υπάρχουν εναλλακτικές μεθόδοι για την αποφυγή τους στα δάση;