Οι εικόνες από τις 7 Οκτωβρίου, την ημέρα της διασυνοριακής επίθεσης της Χαμάς στο νότιο Ισραήλ, παραμένουν εξωπραγματικές ακόμα και ένα χρόνο μετά.
Κανείς δεν περίμενε να δει βαριά οπλισμένους ενόπλους της Χαμάς να εισβάλλουν σε ένα γεμάτο μουσικό φεστιβάλ και να σκοτώνουν ανθρώπους για ώρες χωρίς να υπάρχει ούτε ένας στρατιώτης στον ορίζοντα, ή να πηγαίνουν πόρτα-πόρτα σε ήρεμους ισραηλινούς δρόμους.
Λίγοι φαντάζονταν ότι θα διαρκούσε τόσο πολύ, ή ότι θα απαιτούσε τόσες πολλές ζωές, αλλά κανείς δεν περίμενε να δει ολόκληρες γειτονιές στη Λωρίδα της Γάζας να μετατρέπονται σε ερείπια γεμάτα μπάζα, με πολυκατοικίες να ισοπεδώνονται και ασφαλτοστρωμένους δρόμους να μετατρέπονται σε χώμα, και τους ανθρώπους να φεύγουν με τα πόδια με ό,τι μπορούσαν να κουβαλήσουν.
Τόσο οι Ισραηλινοί όσο και οι Παλαιστίνιοι βίωσαν πρωτοφανή επίπεδα θανάτου, καταστροφής και δυστυχίας ως αποτέλεσμα της αιφνιδιαστικής επίθεσης της Χαμάς και του πολέμου που προκάλεσε στη Γάζα.Οι επιπτώσεις της σύγκρουσης σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή έχουν εγείρει την πιθανότητα μιας ακόμη μεγαλύτερης σύγκρουσης.
Οι φωτογράφοι του Associated Press κατέβαλαν προσπάθεια να καταγράψουν τις επιπτώσεις της στους απλούς ανθρώπους.
Έχουν τραβηχτεί φωτογραφίες Ισραηλινών που διαμαρτύρονται για την πολεμική ηγεσία του έθνους τους και την άρνησή της να απελευθερώσει πολυάριθμους ομήρους, καθώς και Ισραηλινών που επιστρέφουν στους τόπους των δολοφονιών και προετοιμάζονται για μάχη.
Έχουν δει ανθρώπους να στριμώχνονται σε σκηνές και να συνωστίζονται γύρω από τους σταθμούς βοήθειας, να φτάνουν με άδεια δοχεία για τα τρόφιμα που χρειάζονται απεγνωσμένα, και ήταν εκεί όταν οι Παλαιστίνιοι έψαχναν για επιζώντες μετά από αεροπορικές επιδρομές και όταν οι τραυματίες νοσηλεύονταν στα πατώματα των υπερπλήρων νοσοκομείων.
Έχουν ακολουθήσει τους Παλαιστίνιους που διαφεύγουν από τις αεροπορικές επιδρομές και τις εντολές εκκένωσης από τη μια άκρη της Γάζας στην άλλη, συχνά περπατώντας ή σπρώχνοντας καρότσια με γαϊδούρια γεμάτα με το αμάξι τους.
Επιπλέον, έχουν παρακολουθήσει πάρα πολλές κηδείες και στις δύο πλευρές.
Όπως σε όλους τους πολέμους, οι μεγαλύτερες απώλειες ήταν οι άμαχοι: εκατοντάδες νεαροί Ισραηλινοί σκοτώθηκαν στο μουσικό φεστιβάλ- ηλικιωμένοι παππούδες και γιαγιάδες μεταφέρθηκαν στη Γάζα και φυλακίστηκαν σε σήραγγες, όπου πολλοί από αυτούς πέθαναν- χιλιάδες Παλαιστίνια παιδιά έμειναν ορφανά από αεροπορικές επιδρομές, μερικά από τα οποία δεν είχαν συγγενείς.
Η μαχητική ομάδα γνωστή ως Χεζμπολάχ στο Λίβανο άρχισε να εκτοξεύει ρουκέτες στο Ισραήλ στις 8 Οκτωβρίου, γεγονός που προκάλεσε αντίποινα σε ένα σπιράλ κλιμάκωσης που χειροτέρευε με την πάροδο του χρόνου.Τα ισραηλινά πολεμικά αεροσκάφη βομβάρδισαν μεγάλες περιοχές του Λιβάνου τις τελευταίες εβδομάδες, σκοτώνοντας πολυάριθμους αμάχους καθώς και τον ηγέτη της Χεζμπολάχ και αρκετούς από τους κορυφαίους διοικητές του.Οι χερσαίες επιχειρήσεις ξεκίνησαν την περασμένη εβδομάδα.
Οι βομβαρδισμοί προκάλεσαν μαζικότερα σύννεφα καπνού, μαυρισμένους κρατήρες όπου κάποτε υπήρχαν κτίρια, ασθενοφόρα που φώναζαν και εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους που βγήκαν στους δρόμους για να ξεφύγουν από τη δίνη του πολέμου.
Υπήρξαν κάποιες ευτυχισμένες στιγμές σε όλη αυτή την ιστορία, αν και σύντομες.
Τον Νοέμβριο του περασμένου έτους, πάνω από 100 όμηροι απελευθερώθηκαν σε αντάλλαγμα για την απελευθέρωση Παλαιστίνιων κρατουμένων που κρατούσε το Ισραήλ, και υπήρξαν χαρούμενες επανενώσεις και από τις δύο πλευρές.
Ωστόσο, ένα χρόνο μετά, φαίνεται ότι όλοι εξακολουθούν να είναι εγκλωβισμένοι στη φρικτή πραγματικότητα που ξεκλειδώθηκε τις πρώτες πρωινές ώρες της 7ης Οκτωβρίου και δεν υπάρχει διέξοδος.
