KIBBUTZ NIR OZ, Ισραήλ-Η μητέρα τριών παιδιών ζούσε στο Nir Oz, μια γραφική κοινότητα 400 ατόμων στη δυτική άκρη της ερήμου Negev και, λόγω της γειτνίασής της με τη Λωρίδα της Γάζας, περιστασιακός στόχος διασυνοριακών πυραύλων.Η Bat Sheva Yahalomi δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στις σειρήνες αεροπορικής επιδρομής εκείνο το πρωί.
Από το κατεστραμμένο οικογενειακό της σπίτι, είπε: ‘Αλλά πολύ γρήγορα καταλάβαμε ότι κάτι ήταν διαφορετικό.Αρχίσαμε να ακούμε φωνές έξω στα αραβικά, και ακούσαμε το ‘Allahu Akbar’, και αρχίσαμε να ακούμε πυροβολισμούς στο σπίτι μας.’.
Γύρω στις 10 π.μ., τέσσερις τρομοκράτες που φορούσαν τακτικό εξοπλισμό και κορδέλες της Χαμάς εισέβαλαν στο σπίτι και ανάγκασαν την Bat Sheva και τα παιδιά της – ντυμένα με πιτζάμες και χωρίς παπούτσια – να βγουν έξω με την απειλή όπλων, ενώ άνοιξαν πυρ εναντίον του συζύγου της, Ohad Yahalomi, ο οποίος παρακολουθούσε το δωμάτιο ασφαλείας, ένα συνηθισμένο χαρακτηριστικό σε σπίτια τόσο κοντά στη Γάζα.
‘Είδαμε τον Ohad στο πάτωμα αιμόφυρτο και τραυματισμένο, αλλά είχε ακόμα τις αισθήσεις του.Τον ρώτησα τι να κάνουμε και μας είπε να πάμε μαζί τους.Άφησα το μωρό πάνω του γιατί ήμουν σίγουρη ότι δεν θα την έπαιρναν, αλλά ένας από αυτούς την πήρε και μας έσπρωξε έξω από το σπίτι, εμένα και τα τρία παιδιά.Αυτή ήταν η τελευταία φορά που είδα τον Ohad’, θυμήθηκε.’Έλεγαν στα αγγλικά, ‘Γάζα’ και ‘έλα’. Κατάλαβα αμέσως τι ήθελαν από εμάς.’.
Ενώ τα ισραηλινά στρατεύματα πολεμούσαν τους επιτιθέμενους, η Yahalomi κατάφερε να διαφύγει με τις δύο κόρες της και τον 12χρονο γιο της Eitan, αν και χωρίστηκαν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού προς τη Γάζα.Η Yahalomi επέστρεψε στο σπίτι της με τα πόδια, γλιτώνοντας με δυσκολία τη σύλληψη στο δρόμο, μόνο για να μάθει ότι ο Ohad αγνοούνταν.Ο Eitan είχε απελευθερωθεί μετά από 52 ημέρες εχθροπραξιών στο πλαίσιο της συμφωνίας του Νοεμβρίου για τους ομήρους, ενώ ο Ohad βρίσκεται ακόμη στη Γάζα, αν και είναι άγνωστο αν είναι ακόμη ζωντανός.
‘Ο τελευταίος τρομοκράτης είχε επιστρέψει στη Γάζα όταν έφτασε ο στρατός’, είπε ο Γιαχαλομί, προσθέτοντας ότι δεν υπήρξε μάχη για το Νιρ Οζ, επειδή τα ισραηλινά στρατεύματα δεν έφτασαν στο κιμπούτς παρά μόνο οκτώ ώρες μετά την έναρξη των επιθέσεων, οπότε το ένα τέταρτο των κατοίκων της κοινότητας είχε σκοτωθεί ή απαχθεί.
Πολλοί κάτοικοι του νότιου Ισραήλ δεν γνωρίζουν αν θα επιστρέψουν ποτέ στις κάποτε στενά συνδεδεμένες κοινότητες που μετατράπηκαν σε πεδία θανάτου.Αυτό συμβαίνει ένα χρόνο αφότου πάνω από 6. 000 τρομοκράτες υπό την ηγεσία της Χαμάς εισέβαλαν στο νότιο Ισραήλ, σκοτώνοντας 1. 200 ανθρώπους και απαγάγοντας άλλους 251 πίσω στη Γάζα.Το αίσθημα της εγκατάλειψης μεταξύ των επιζώντων της 7ης Οκτωβρίου ήρθε σε δύο κύματα: πρώτα, η αρχική αδυναμία του στρατού να βάλει τέλος στο πογκρόμ, και αργότερα, αυτό που πολλοί βλέπουν ως εγκατάλειψη του κόσμου για τους φίλους και τα μέλη της οικογένειάς τους που βρίσκονται ακόμα σε αιχμαλωσία.
Αφού πολέμησε για να αποδυναμώσει τη Χαμάς στη Γάζα τον περασμένο χρόνο, το Ισραήλ βρίσκεται τώρα στα πρόθυρα μιας μεγαλύτερης σύγκρουσης με το Ιράν και τον αντιπρόσωπό του στο Λίβανο, τη Χεζμπολάχ.Ο φόβος μιας περιφερειακής σύγκρουσης, σε συνδυασμό με τη διακοπή των διαπραγματεύσεων για την επίτευξη εκεχειρίας με τη Χαμάς με αντάλλαγμα την απελευθέρωση ορισμένων ή όλων των ομήρων, έχει κάνει πολλούς Ισραηλινούς να ανησυχούν ότι ο επείγων χαρακτήρας της διάσωσης όσων ομήρων είναι ακόμη ζωντανοί στη Γάζα έχει μειωθεί.
‘Είναι πραγματικά δύσκολο να βρίσκομαι εδώ μετά από ένα χρόνο’, είπε η Yifat Zailer, κρατώντας το τηλέφωνό της για να παίξει ένα βίντεο με τον γιο της ξαδέλφης της Shiri Bibas, Ariel, στα τέταρτα γενέθλιά του.Ο Ariel γιόρτασε το Rosh Hashanah και έσβησε τα κεράκια γενεθλίων σε αυτό το δωμάτιο, το οποίο καταστράφηκε εν μέρει κατά τη διάρκεια της φοίτησής του στο νηπιαγωγείο.’Στους χειρότερους εφιάλτες μου, δεν πίστευα ποτέ ότι θα χρειαζόταν τόσος χρόνος για να τους απελευθερώσω και να τους φέρω πίσω στο σπίτι’, πρόσθεσε η Zailer.
Ο αδελφός του Ariel, ο Kfir, ήταν ο νεότερος απαχθείς, ο οποίος απήχθη τον Ιανουάριο, αφού έκλεισε το ένα έτος της ηλικίας του, ενώ βρισκόταν σε αιχμαλωσία.Ήταν μόλις εννέα μηνών όταν απήχθη.Η αιθάλη από την πυρκαγιά που έβαλε η Χαμάς καλύπτει ακόμα τους τοίχους της αίθουσας διδασκαλίας, μια ζοφερή υπενθύμιση ότι κανένας στόχος δεν ήταν εκτός ορίων για τους τρομοκράτες επιτιθέμενους.
‘Μεγαλώσαμε για να πιστεύουμε στην ειρήνη.Κάτι μέσα μου έσπασε στις 7 Οκτωβρίου.Ποτέ δεν πίστεψα ότι αυτού του είδους η σκληρότητα και η βία θα μπορούσαν αργότερα να δικαιολογηθούν’, είπε η Ζέιλερ κλαίγοντας με λυγμούς.’Αναρωτιέμαι αν ο Ariel και ο Kfir θυμούνται τον πατέρα τους.Αναρωτιέμαι αν είναι καν ζωντανοί.Κανείς δεν μπορεί να μας δώσει αυτή την απάντηση.Ούτε ο Ερυθρός Σταυρός, ούτε η UNICEF.Όλη αυτή η οικογένεια εξαφανίστηκε και κανείς δεν μιλάει πια γι’ αυτό.’.
Η οικογένεια Μπίμπας έγινε το δημόσιο πρόσωπο του δράματος των ομήρων μετά τη διάδοση στο διαδίκτυο ενός βίντεο με τη Σίρι να κρατάει τους γιους της.Το υλικό που κατέγραψαν οι απαγωγείς της Shiri ήταν επίσης ο τρόπος με τον οποίο ο Tomer Keshet, ο ξάδελφος του συζύγου της Shiri, Yarden, άρχισε να συνειδητοποιεί τι είχε συμβεί στην οικογένεια στις 7 Οκτωβρίου.’Ήταν ο μεγαλύτερος φόβος μου ότι θα τους έπιαναν αιχμάλωτους’, δήλωσε ο Keshet στο The Dispatch.Αργότερα ανακάλυψε ότι ο Yarden είχε επίσης απαχθεί αφού η Χαμάς δημοσίευσε ένα βίντεο με τον ξάδελφό του να ξυλοκοπείται από πλήθος ανθρώπων στη Γάζα.
‘Την τελευταία μέρα, όταν μάθαμε ότι δεν θα επέστρεφαν, νομίζω ότι ως οικογένεια λυγίσαμε.Αισθανθήκαμε αυτόν τον φόβο ότι μπορεί να μην τους δούμε.Ήταν πολύ δύσκολο’, δήλωσε ο Keshet.’Αλλά ξέρουμε ότι πρέπει να παραμείνουμε αισιόδοξοι, γιατί το οφείλουμε στη Yarden και τη Shiri και την Kfir και τον Ariel να συνεχίσουμε τον αγώνα.’ Ο ενθουσιασμός του Keshet για την απελευθέρωση 81 Ισραηλινών κατά τη διάρκεια μιας εβδομαδιαίας παύσης των μαχών μετατράπηκε σε απόγνωση όταν η οικογένειά του δεν απελευθερώθηκε.
Λίγοι άνθρωποι επέστρεψαν στο Νιρ Οζ τον χρόνο που πέρασε από τότε που η υπόλοιπη κοινότητα αναγκάστηκε να φύγει.Οι επιζώντες από την επίθεση της Χαμάς, οι οποίοι αποκαλούσαν το κιμπούτς ‘παράδεισο’ πριν από τον πόλεμο, δεν είναι ακόμη σίγουροι για την ικανότητά τους να ανασυγκροτήσουν την προηγούμενη ζωή τους.Η κοινότητα πρέπει τώρα να αποφασίσει αν θα καταστρέψει τα σπίτια που η Χαμάς πυροβόλησε και έβαλε φωτιά ή θα τα αφήσει όρθια ως μια ζοφερή υπενθύμιση του τι συνέβη εκείνη την ημέρα.Ορισμένα σπίτια φαίνεται να έχουν γλιτώσει, ενώ άλλα έχουν καταστραφεί ολοσχερώς.
‘Προσπάθησαν να διαρρήξουν το δωμάτιο ασφαλείας, αλλά δεν τα κατάφεραν, οπότε μας λήστεψαν και έκαναν άνω κάτω το σπίτι.Θεωρούμε τους εαυτούς μας τυχερούς’, δήλωσε ο κάτοικος του Nir Oz, Ola Metzger.Αυτή και ο σύζυγός της κατάφεραν να κρατήσουν την πόρτα του ασφαλούς δωματίου κλειστή εκείνη την ημέρα, σώζοντας την οικογένειά τους.
‘Είναι εδώ, μας καίνε, ασφυκτιούμε’, θυμήθηκε αργότερα η αδελφή του Johnny Sinan Tov να της λέει σε ένα πανικόβλητο τηλεφώνημα καθώς εξελισσόταν η επίθεση.Μόνο επτά από τα 220 σπίτια στο Κιμπούτς Νιρ Οζ έμειναν εντελώς άθικτα.Τα ερείπια του σπιτιού της Tamar και του Johnny Sinan Tov βρίσκονται στο τέλος του δρόμου από το Metzger.Οι τρομοκράτες πυροβόλησαν στο δωμάτιο ασφαλείας της οικογένειας πριν βάλουν φωτιά στο σπίτι, σκοτώνοντας το νεαρό ζευγάρι και τα τρία μικρά παιδιά τους.
Το Kfar Aza, μια κοινότητα άνω των 700 κατοίκων, βρίσκεται περίπου 15 μίλια βόρεια.Όπως και στο Nir Oz, δεν έχουν επιστρέψει πολλοί άνθρωποι στο κιμπούτς, το οποίο εξακολουθεί να είναι σαφώς σημαδεμένο από την επίθεση: τρύπες από σφαίρες στους κοινόχρηστους χώρους, φωτογραφίες των απαχθέντων και σκοτωμένων πρώην κατοίκων που εκτίθενται έξω από τα κατεστραμμένα σπίτια και ισραηλινές σημαίες, μια σχετικά πρόσφατη προσθήκη, που κυματίζουν έξω από τα σπίτια των οποίων οι κάτοικοι δολοφονήθηκαν.
Όπως και πολλά από τα νότια κιμπούτζ του Ισραήλ, το Kfar Aza θεωρούνταν κάποτε πρότυπο ειρηνικής συνύπαρξης με τους Παλαιστίνιους.Μεταξύ των πολλών αυτοαποκαλούμενων ακτιβιστών της ειρήνης που ζούσαν εκεί ήταν η 71χρονη φωτογράφος Batia Holin, η οποία την άνοιξη του 2023 διοργάνωσε μια κοινή έκθεση με έναν καλλιτέχνη από τη Λωρίδα της Γάζας.Στις 7 Οκτωβρίου, ο νεαρός άνδρας με τον οποίο είχε συνεργαστεί άρχισε να την πιέζει για πληροφορίες σχετικά με το πού βρισκόταν και τις κινήσεις των ισραηλινών στρατευμάτων σε κοντινή απόσταση.Η Holin κατάφερε να γλιτώσει από την επίθεση, αλλά η ίδια και πολλοί άλλοι αριστεροί κάτοικοι της Kfar Aza εξακολουθούν να αισθάνονται προδομένοι.
‘Είδαμε παλαιστινιακά πλήθη να ζητωκραυγάζουν.Βλέποντας μωρά να μεταφέρονται στη Γάζα, βλέποντας ηλικιωμένους ανθρώπους να μεταφέρονται στη Γάζα – αυτό συνέτριψε κάτι βαθύ’, δήλωσε ο Shachar Tzuk, κάτοικος του Kfar Aza.’Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται ότι έχασαν κάθε ελπίδα.Το μικρότερο παιδί που απήχθη από το κιμπούτς ήταν 3 1/2 ετών.Δεν με ενδιαφέρει να χτίσω εμπιστοσύνη μαζί τους.Με ενδιαφέρει να με αφήσουν ήσυχο.Δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί τους.’.
‘Είναι σαν να σας ρωτούσα τι θέλετε να φάτε μια Παρασκευή σε 15 χρόνια από τώρα.Ο Θεός ξέρει’, είπε η Tzuk, προσθέτοντας ότι δεν είναι σίγουρη αν θα επιστρέψει ποτέ στο κιμπούτς, όπου η επίσκεψή μας διακόπτεται από τον ήχο των εκρήξεων από τις συνεχιζόμενες μάχες στη γειτονική Γάζα.’Είναι το σπίτι μου και δεν είναι το σπίτι μου.Είναι παρήγορο και οδυνηρό.’.
Κοιτάζοντας πίσω στον περασμένο χρόνο, συνέχισε: ‘Είναι σαν κάποιος να έριξε μια χειροβομβίδα στη ζωή μου.Έχασα τα πάντα.’.
Διαβάστε περισσότερα στο The Dispatch.
Το The Dispatch είναι μια νέα εταιρεία ψηφιακών μέσων ενημέρωσης που παρέχει στους δεσμευμένους πολίτες ρεπορτάζ και σχόλια βασισμένα σε γεγονότα, ενημερωμένα από συντηρητικές αρχές.Εγγραφείτε δωρεάν.
