Τα δολοφονικά σαλιγκάρια γίνονται πλέον όλο και πιο συχνά και στο Västernorrland.Στο Matfors, η Kajsa Nilsson έχει σταματήσει εντελώς την κηπουρική εξαιτίας των βασανιστικών πνευμάτων.- Υπάρχουν πάρα πολλά από αυτά και καταστρέφουν τα πάντα, λέει, μεταξύ άλλων, στο κλιπ.όμως τα σαλιγκάρια δολοφόνοι δεν είναι στη λίστα των χωροκατακτητικών ειδών που πρέπει να ελεγχθούν.υπάρχει ένα ανατριχιαστικό συναίσθημα που εξαπλώνεται όταν το σαλιγκάρι δολοφόνος εγκαθίσταται σε μια νέα περιοχή.στο Matfors, η φήμη λέει ότι ξεκίνησε από την κατοικημένη περιοχή Ängom, αλλά κανείς δεν ξέρει πραγματικά.Στο Bällsta έχουν παρατηρηθεί, αλλά οι άνθρωποι τρέμουν και σταυρώνουν τα δάχτυλά τους για να αποφύγουν μια εισβολή.Αλλά η πιθανότητα είναι δυστυχώς μικρή να μην ευδοκιμήσουν και εκεί τα φονικά σαλιγκάρια.Ο Tove Lönneborg είναι περιβαλλοντικός υπάλληλος στο Διοικητικό Συμβούλιο της κομητείας Västernorrland και ασχολείται με τα χωροκατακτητικά είδη.- Δεν έχουμε σήμερα μεθόδους που να λειτουργούν σε μεγαλύτερη κλίμακα, για να σταματήσουμε την εξάπλωση του σαλιγκαριού.Στο Västerbotten έχουν χρησιμοποιήσει ένα σκύλο σαλιγκαριών, ο οποίος μπορεί να προσληφθεί.Μυρίζει τα αυγά, ώστε να μπορούν να απομακρυνθούν
Το σαλιγκάρι δολοφόνος δεν περιλαμβάνεται στη ‘λίστα των χωροκατακτητών’
Η ΕΕ έχει μια λίστα με τα χωροκατακτητικά και απαγορευμένα είδη, τα οποία δεν πρέπει να εξαπλωθούν, περιλαμβάνει τόσο ζώα όσο και φυτά, και το Διοικητικό Συμβούλιο της κομητείας ασκεί εποπτεία.Υπάρχει τώρα ένας κατάλογος προτάσεων για περισσότερα είδη που πρέπει να καταπολεμηθούν σε εθνικό επίπεδο, στη Σουηδία.Σε αυτόν, για παράδειγμα, βρίσκονται το φυτό παρκσλίντ και το ψαροβούτυρο.Αλλά όχι το σαλιγκάρι-δολοφόνος.- Προτεραιότητα δίνεται στα χωροκατακτητικά φυτά ή ζώα που βρίσκονται στο δρόμο προς τις προστατευόμενες φυσικές περιοχές ή που συνεπάγονται μεγάλο κοινωνικό κόστος όταν εξαπλώνονται, λέει ο Tove Lönneborg.Μια κυβερνητική απόφαση σχετικά με τα είδη που πρέπει να καταπολεμηθούν μπορεί να ληφθεί πιθανότατα το 2024.Ποια χωροκατακτητικά είδη αποτελούν το μεγαλύτερο πρόβλημα στο Västernorrland; – Στα φυσικά καταφύγια, έχουμε τις περισσότερες αναφορές για vresros στα παράκτια καταφύγια.Αλλά το γιγαντιαίο βάλσαμο είναι επίσης ευρέως διαδεδομένο
Δεν υπάρχει ανάλυση για το σαλιγκάρι δολοφόνο
Η Σουηδική Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος εκτιμά ότι δεν είναι αδύνατο να απαλλαγούμε από τα σαλιγκάρια δολοφόνους, αλλά ότι αυτό θα κόστιζε πάρα πολύ.- Αποτελεί απειλή για τη βιολογική ποικιλότητα, αλλά είναι ευρέως διαδεδομένο και πολύ δύσκολο να καταπολεμηθεί.Η προσθήκη του σε έναν εθνικό κατάλογο δεν έχει κριθεί αποτελεσματική, λέει ο Peter Dalin, διαχειριστής στη Σουηδική Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος.Αλλά δεν έχει γίνει ανάλυση του κοινωνικού κόστους για το τι ζημιές προκαλεί το σαλιγκάρι δολοφόνος και πόσο θα κόστιζε η αποτροπή της εξάπλωσής του.- Έχουμε τόσα πολλά είδη και περιορισμένους πόρους.Πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είχε σταματήσει εξαρχής; – Δύσκολο να πω.Όταν αγοράζουμε αγαθά και τα στέλνουμε πέρα δώθε, συμβαίνουν διάφορα.Μύκητες και βακτήρια εξαπλώνονται επίσης.Υπάρχουν αυστηρότερες απαιτήσεις από τρίτες χώρες, αλλά εντός της ΕΕ είναι δύσκολο να σταματήσουν τα πράγματα που δεν ρυθμίζονται, δηλ.είδη που δεν περιλαμβάνονται στον κατάλογο
ΤΗΝ ΤΑΞΙΝΌΜΗΣΗ ΚΙΝΔΎΝΟΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΊΑΣ ΤΗΣ ΦΎΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΧΩΡΟΚΑΤΑΚΤΗΤΙΚΆ ΕΊΔΗ
‘Τα είδη αξιολογούνται επιστημονικά ανάλογα με τις οικολογικές τους επιπτώσεις και το δυναμικό εισβολής τους.Από αυτά, περίπου 120 είδη φυτών και 105 είδη ζώων κρίνονται ότι έχουν υψηλό ή πολύ υψηλό κίνδυνο να γίνουν χωροκατακτητικά στη Σουηδία εντός 50 ετών.Σε συνεννόηση με εμπειρογνώμονες, η Σουηδική Υπηρεσία Προστασίας Περιβάλλοντος και η Νορβηγική Αρχή Θάλασσας και Υδάτων επέλεξαν ορισμένα από αυτά τα είδη για κοινωνικοοικονομική ανάλυση.Μεταξύ άλλων, αξιολογήσαμε τη συμβολή ή την απειλή των ειδών στις υπηρεσίες οικοσυστήματος, το κόστος ζημιών για την κοινωνία, τις επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία και τη δυνατότητα αναψυχής στη φύση.Επίσης, κάναμε μια ανάλυση κόστους-οφέλους για το τι θα σήμαινε η ρύθμιση κάθε είδους.Οι σύμβουλοι έχουν πραγματοποιήσει τις αναλύσεις’.
Πιστεύω πως ο Tove Lönneborg έθεσε σωστά το θέμα της έλλειψης μεθόδων για τον έλεγχο των σαλιγκαριών. Θα μπορούσαν οι αρμόδιοι να εξετάσουν την εκπαίδευση αρκετών σκύλων σαλιγκαριών για μεγαλύτερη κάλυψη των περιοχών και αποφυγή εξάπλωσής τους. Είναι αξιέπαινη η πρωτοβουλία του Västerbotten και ίσως πρέπει να την εξετάσουμε και στο Västernorrland.